İnsanı severim ama;
1- Egosu yüksek, kibir abidesi kesilmiş, ‘Sivas benim, Kayseri’ye de ortağım!’ edası sergileyen insanı değil!..
2- Hep ‘Ben!’ ‘Ben!’ diyerek kendisini hakikatin sahibi gören, hakikatin merkezine oturtan, başkalarını ise hep batıl addeden insanı değil!..
3- Sürekli yük olanı değil arada bir yada sürekli olarak yük alan insanı!..
4- Keser gibi hep kendine yontanı değil, testere gibi bir sana bir bana anlayışı sergileyen insanı!..
5- Aşırı uçlarda dolaşanı, ifrat ve tefrite kaçanı değil, dengeli itidalli ortayolu takip eden insanı!..
6- Varlığı ve kazancı ile övüneni değil, etiketi ile ünvanı caka satanları değil tüm kazanımlarını ahlak ile taçlandıran insanı!..
7- Peşin hükümlü, önyargılı olanı değil bir fasık bir haber getirdiğinde onu araştıran ve soruşturan insanı!..
8- Benim gibi düşünenini değil ama düşünen insanı!
9- Dünyevîleşen, değersizleşen, duyarsızlaşan ve duygusuzlaşan insanı değil, Allah’ın davasını kendisine dert edinen insanı!.
Nice insanlar gördüm ki;
1- Sürekli şikayet eden değil şükredenler.
2- Sevdiği, değer verdiği, önemsediği şeylerden paylaşarak mutlu olmayı kendine şiar edinmişler.
3- Sürekli iyilik yapar ve yaptığı iyiliklerden karşılık beklemezler.
4- Karşılaştıkları nice zorluklar, sıkıntılar karşısında pes etmez, fevri hareket etmez ama sabır ve sebat göstererek bekler.
5- Allah’a dayanmayı, sa’ye sarılmayı ve hikmete ra’m olmayı ilke edinmişler.
6- İyilik yapmaktan geri durmazlar. İyiliklerle yüreklere yürürler. Onlar bilirler ki kötülükleri bitirmek mümkün değildir ama iyilikleri kat be kat çoğaltmak mümkündür!.
7- Şerre/batıla/kötülüğe frendir. Hayra/hakikata/iyiliğe ise motor. Zira onlar bilirler ki Allah(cc) hiçbir iyiliği karşılıksız bırakmaz. Ve her iyiliğin karşılığını kat be kat verir!..
İnsan, insana muhtaçtır. Hayatta yük olmak değil yük almak esastır. Yük alan insanlara denk gelmek büyük lütuftur. Nimettir yük alan insanlar. Kıymetlerini bilmek gerek. Bu çağ öyle bir çağ ki. İnsanlar menfaatlerine, çıkarlarına, zevklerine, rahatlarına ve mal mülklerine çok düşkün. Kimse bunlardan taviz vermek istemiyor. Herkes kendini düşünüyor. Bencillik, bananecilik, boşvermişlik diz boyu. Böylesi bir kitlenin yoğun olduğu bir çağda yük olmayı değil yük almayı tercih eden insanlar kıymeti bilinmesi gereken insanlardır.
Dua’m o ki;
Kıymet bilen, yük alan, hasbi davranan, sizi siz olduğunuz için seven ve değer veren insanlara denk gelesiniz. (Amin!..)
Hüseyin Emre AKTAŞ
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
