Peygamberimiz (a.s)’ı rüyasında gördüğünü söyleyenleri, diğer müminlerden ayrı bir yere koymak ve onların söylediklerini artık ilahî bir kelâm sanmak gibi bir düşüncemiz vardı önceleri… Yaşadığımız onca maduriyet ve hadiselerden sonra hâlâ bu tongaya düşenlerimiz var mıdır bilmiyorum?
Bir kişi Peygamberimizi rüyasında gördüğünü söylüyorsa, o noktada durup bir düşünmek ve sorgulamak lazım…
Öncelikle biri rüyasını niye ilan eder, “niye açıklama” gereği hisseder?
Sevincini ve heyecanını paylaşmak için gibi görülebilir belki de sıradan bir kişi için ancak bir davanın/misyonun içerisinde yer alıp temsil eden veya lideri konumundaki kişilerin, Peygamber Efendimizi rüyasında gördüklerini söylemeleri bu kadar masum olabilir mi sizce? Tevazu ve olgunluk nerede? Bir çocuk gibi heyecanını sizinle paylaştığını mı sanıyorsunuz?
Bir çocuk ve yahut her hangi bir davanın temsilcisi olmayan sıradan birisi çocukça duygularla ve sevinçle size bunu anlatsa neyse de, ben bir davayı temsil eden kendince olgun ve bilge birisinin böyle bir davranış sergilemesini masum bulamıyorum. Üstelik bunu sözde davasının liderliği konumundaki birisi yapıyorsa hele ki hiç hiç masum bulamam!
Neden bir “rüya” ilan edilir?
Davanın içinde yer alanlar, zaten bu davanın hak olduğuna inanmışlardır… Onlarla böyle bir rüya paylaşılmasa da onlar zaten yollarından vazgeçecek değiller ya!
Peki ya bu sözde davaya inanmamış müminler ile rüyanın paylaşılmasındaki sebep?
Bence hiç şüphesiz bize ‘Efendimiz de bu davanın içinde’ diye düşündürmek ve bu davaya sahip çıkalım diye yönlendirmek içindir.
Peygamberimizin de bu davanın içinde yer aldığını düşünelim ve hatta onların bir yanlışlarını görürsek sakın ha onları eleştirmeyelim diye kurgulanmış bir oyun değil mi sizce de? ‘Burada yanlış olamaz, Peygamber olaylara ve alınan kararlara müdahil yanlış gibi görünüyorsa da sana, elbet bir hikmeti vardır, bunlar boş insanlar değil vs…
Ya bu dava “büyük bir hata” ve yanılgıdan ibaret ise…
Böyle bir hatanın içinde peygamberimiz de yer alıyormuş gibi sunmanın, bir vebali yok mudur?
Birincisi rüyaların ispatlanma şansı yoktur… Peygamberimizi rüyasında gördüğünü söyleyen kişi belki de bizi en ince noktamızdan Peygamber sevdamızdan vuran hain bir kişiliktir nereden bileceğiz? Neden her duyduğumuza inanıyoruz?
İkincisi ve belki de en önemlisi, ispatlanma şansı olmayan bir durumdan vazife çıkarmak ve Peygamber (a.s)’ı bir grubu destekliyormuş gibi göstermek…
Düşündürücü olan nokta tam da burası…
Peygamberimizin bir grubun yanında yer aldığı gibi sunumlar, bu davaya inanmayan ve desteklemeyen diğer müminleri, sanki Peygamberimizin yanında yer almıyormuş gibi bir duruma düşürmek için kurgulanmış alçakça bir tuzaktır… İşin vehameti burada…
Bu, İslam’a ne kadar uygun sizin takdirinize bırakıyorum…
Tabi bu durum beraberinde başka bir sonuca da sebep oluyor…
Bazıları, ne yazık ki “müslümanım” diyenleri kardeşi olarak göremiyor… Onların kardeşi olabilmek için gerekli bir şart var… “şeyhlerini, hocalarını ve onların islamı yorumlayış şeklini” kabul etmek, kabul etmesen bile onların yanlışlarını görüp eleştirmemek…
Oysa “Mü’minler ancak kardeştirler.” Hucurat 10…
Dinlediklerimizi, duyduklarımızı, bize Allah ve Peygamber adına anlatılan her bilgiyi yeterince sorgulayan bir toplum olmazsak bizi daha çok suistimal ederler.
İnsanların rüyası kendisine özgüdür ve bir başkasına ders veya ibret vermek için değildir. Rüyaların büyük bir bölümü ise kişinin kendi özel yaşantısı ve bilinçaltı ile alakalıdır. Kişilerin “rüyasında ne gördüğü” ile değil, “Bu rüya, bana bu kişi tarafından neden anlatılıyor, anlattıktan sonra benden ne düşünmemi istiyor” sorularının cevabıyla meşgul olmalıyız.
Haklı bir dava, “rüya” ile yaptıklarına destek arar mı? Bunları düşünmemiz ve sorgulamamız lazım…
Selametle,
Sinan YİĞİT
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
