Bayramı Yaşamak

Artık yıkıntılar, döküntüler, kayıplar gözümüzü meşgul etmiyor, hırpalamıyor, acıtmıyor… Gönül gözümüze bile takılmıyor. Yürek gözlerimiz arı, duru, şeffaf, tertemiz oldu… Bu yaşadıklarımız yürek dünyamıza istiflediğimiz her şeyi tüm fazlalıkları aldı götürdü. Bir yatak, bir lokma, bir hırka yeter oldu, dünyalara sığdıramadığımız dünyalarımıza…

“Biz sizi biraz korku, biraz açlık ve biraz mallardan canlardan ve ürünlerden eksiltmeyle imtihan edeceğiz. Sabredenlerle müjdele!” diye buyuruyor Rabbimiz, Bakara Suresi 155.Ayet’inde.

Başımıza gelene kafa tutmakla ancak kafamızı kırarız. Elbette başımıza gelenlerin müsebbiplerinden hesabımızı soracağız; haklılığımız ve sesimizin çıktığı, gücümüzün yettiği oranda…

İlla da hesap gününde, öcümüzü alacak olan Rahman’a dayanarak…

Biraz korku, biraz açlık, biraz mallardan, canlardan ve ürünlerden eksiltmeyle imtihan edeceğiz diyor ya Rabbimiz; biz de diyoruz ki biz bunların bütününü kaybettik Allah’ım ve Sen’den sabrımızın bütününü istiyoruz.

Gönül gözlerimiz, yürek gözlerimiz sana emanet, sana teslim ediyoruz. Bizi bize bırakma Allah’ım. Bizi dünya gözlerimize, dünya ellerimize, beden dünyalarımıza bırakma. Sen bizim Rabb’imizsin, Rahman’ımızsın; merhametini bizden esirgeme…

Değil mi ki yaşadıklarımız ve sahip olduklarımız şu kısacık dünyamız için. Şunu da iyi anladık ki; Sen’den başka bize verdiklerinin hepsi Senin. Bu yüzden diyoruz ki, ömrümüzün geri kalanını ah ile vah ile, isyanla, şikayetle geçirmek istemiyoruz. Tut ellerimizden ne olur. Sen’den Sen’i istiyoruz.

İşte beden gözlerimiz, gönül gözlerimize bıraktı yerlerini…

Yüreklerimiz bayramları yaşamaya başladı.

Tüm fazlalıklardan arınan gönül gözlerimiz; Rabb’ini tanımaya başladı.
Ve O’ndan başka her şeyin geçici, her şeyin boş olduğunu yaşamaya ve idrak etmeye başladı.

İşte bayramı yaşıyor yüreğim dünyadan uzak, Rahman’a yakın…
Allahımmm…

Bizi halden hale çevirdiğin için; sana küsmüyoruz, kırılmıyoruz…
Sen ki bunca yıldır öylesine nimetlerle bezedin, süsledin, doyurdun ki bizleri…
Biz bunların hiçbirisine layıkıyla teşekkür edemedik SANA…
SEN yine de günahkâr, asi, küstah sorumsuz halimize muaccelen ceza vermedin ki, şimdi bize verdiğin imtihanlara küselim. Haşa!

Günahkâr olsak da düştük,
Sen’in ellerin hayatta tutar;
Ki, kime gönül verdiysek,
kime umutlarımızı yatırım yaptıysak;
bütün bunların hepsi de depremle birlikte kaldı enkazın altında…

Sen’den Sen’i istiyoruz Allah’ım…
ki Sen öylesine zenginsin,
öylesine cömertsin;
bizi, beni şu garip halimle yalnız ve çaresiz bırakmadın.

Sen ne vefalı YAARRsın.
Yalnız bırakmayan
Yolda koymayan
Çaresiz bırakmayan
Tek ve gerçek seven
TEK SEVGİLİ SENSİN…

SENi iliklerime kadar seviyorum…
Seni ömrümün tüm saniyelerine huzur diye takacağım…
Seni hava diye
Su diye
Gıda diye
Soluk diye yutacağım
Sen’den kaçsam da yine Sen’in rahmetli kucağına sığınıyorum…

Anasının kucağına sığınan bir yavru gibi…
Kalan ömrümü,
Senin yolunda,
Senin onayladığın değer ve süreçte sana vereceğimi,
son nefesime kadar garanti etmek istiyorum;
bu konuda bana güç, kuvvet, teslimiyet, idrak, ilim ve başarı ver.

Sana olan sevgim ilelebet baki kalsın…
Şu belâ musibet anında yine nefes alıyor; yine kendimizi güçlü hissediyoruz…
Bizlere yine, yeniden uzatmaları verdiğin için Sana sonsuz hamdlerimizi sunuyoruz.

Bu sınavımızda bizlere destek veren dostlarımıza da sonsuz teşekkürlerimizi iletiyoruz…
Onların da yari, yareni Sen ol Allahım…

Hayat süreçlerinde korktuklarından emin, umduklarına nail eyle…
SEN ki bizlerin BİRİCİK Rabb’imizsin.
SEN’i bize RABB kıldıĝın için SANA minnettarız…
Elhamdülillah Rabb’il alemin…

Sen dostsan her şey güzel olacak biliyoruz.
İşte bayramı yaşamaya başladı gözüm, gönlüm, tüm hafzalam.
Değil mi ki Sen’i idrak ettiğim gün bayramı da idrak etmiş olacağım.
Bayramınız kutlu olsun…

İclalgül Gölgeli

Tepkinizi İfade Edin

Paylaş Tweet