Dünya sadece çevremizde gördüğümüz, işittiğimiz, dokunduğumuz, kokladığımız şeylerden ibaret değildir. Yani; bütün bir dış dünyayı oluşturan ögelerin dışında, bir de iç dünya dediğimiz ruhsal dünyamız vardır. İnsanların dertlerini, üzüntülerini, bir birinden çok farklı sorunlarını paylaşırken, yeni dünyalar keşfetmek; o sırlı dünyanın kapısını çalmak, içeriye girmek… Ve dolaşmak boydan boya kırk odalı saray gibi. Her odasında …

KENDİLERİNE ilim verilmiş olanlar…Geçen yazımızda yarıda kalmıştı… ‘KENDİ‘de kaldık. SEN, ‘KENDİ‘ni tanırsan, bu güzel okumaktır..Dönelim SEBE suresi’nin 6.ayetine.“KENDİLERİNE ilim verilmiş olanlar, Rabbi’nden sana indirilenin, hakikatin ta kendisi olduğunu ve O yüceler yücesi, O tüm övgülere layık olanın yoluna yöneteceğini görmektedirler”İlim verilmiş olanları 79.Sûre’nin 74.ayetinde “Lut’a da bir muhakeme ve (seçip ayırma yeteneği kazandıran) bir ilim …

Henüz abdestimi almadan, namazımı kılmadan açtım Kur’an’ın sayfalarını rastgele ve SEBE Suresi’nin 6. ayeti çıktı karşıma.Ben otuz yılımı aşkın bir süredir, Kur’an müdavimi olarak; Kur’an tefsirlerinde yolculuk yapmış, Kur’an yaşama ve yaşatma çabalarına girmiş, toplumu Kur’an inşasında her türlü çabasını ortaya koymuş (doğru – yanlış) Belki gelenekçi bir Kur’an anlayışından geçmiş bir Kur’an aşığı-hak-insan sevdalısı …

Anlamayan – anlaşılamayan, üzüyor mu-üzülüyor mu? henüz çözülmemiş bir muamma…Her hatamızın, her yanlışımızın karşısında bir mazeret bulduğumuz ve acayip savunma mekanizmalarımızın geliştiği bir varlık…Anne isek, baba isek çocuğumuzun sorumsuzluğunu, evlatsak anne – babamızın haksızlığını, eş isek eşimizin hukuksuzluğunu, arkadaş isek vefasızlığı, sorumsuzluğu anlatır dururuz etrafımızdaki insanlara…Şimdilerde moda olan ve “şu süreç” diye başladığımız “pandemi” denilen …

Öfkelenmedim, öfkelenmem diyeni hiç tanıdınız mı? Bilmiyorum…Öyle zaman olur ki; canımızı sıkan, yüreğimizi daraltan, hatta canımızı burnumuzdan çıkartan hadiseler yaşarız. Bu, hayatımızın her alanında görebileceğimiz, yaşayabileceğimiz bir durumdur. Ailemize, çocuklarımıza, hocamıza, kocamıza, en çok sevdiklerimize, en çok nefret ettiklerimize; sokaktaki satıcıya, trafikteki “aymaz”a, iş arkadaşımıza, gönüldaşımıza…Bazen öfkede sınır tanımaz, kırar döker; canını fiziksel olarak yakmaya …