Hatırı sayılır oranda çok Ramazan’ı; olayı, insanı, kültürü, coğrafyayı, yaşam şeklini… geride bırakan bir şahsiyet olarak diyebilirim ki böyle bir Ramazan yaşamadım; lâkin yaşamam, deneyimlemem ve hâlâ öğrenmem de gerekiyormuş; bu çok aşikâr…
Savm, siyam, oruç, infak, sadaka, dayanışma, imece ve paylaşmadaki… samimiyet, diğergamlılık, merhamet, hasbîlik, sevgi ve saygı da hiç bu kadar anlamlı olmuş muydu acaba bu vakte kadar?!…
Yaşıyor, görüyor, öğreniyoruz öğrenmesine de neden bu kadar zorlayarak, kendimizi de diğerlerini de sınayarak öğreniriz ki? Var mıdır bunun başka bir çaresi?… Vardır elbette yeter ki bizler bunun arayışında, hasretinde, özleminde ve yaşayışın da olalım…
Bugün günlerden Kadir!
Var mıdır şu hayatta bir kadrimiz kıymetimiz, değerimiz ve ederimiz?!… Nedir bahâmız hiç düşündük mü? Vardır elbette diyorsak o değeri aşikâr kılalım; öncelikle kendimiz bilelim ve diğerlerine de yansıtarak hem onların hem de kendimizin değerini görelim. Görelim ki tüm bunları yaratana karşı da O’nun değerini her daim hatırda tutalım ki el Kadir olan zatıyla zaten O’dur. O’ndan yaratıldığımıza göre biz de şüphesiz ki değerli, ölçülü, ilkeli, kıymetli ve güçlü varlıklarız… Ancak bir şekilde; el Kadir olana teslim olup, tevekkül ettiğimiz zaman…
İnsanın bir ömür boyu yaşadıklarından çok daha hayırlı ve değerli olan öyle bir an (kadir anı) vardır ki bu an’lık şuursal sıçrama veya açılım süresi içindeki bilinçle, cehalet (karanlık) perdesini yırtıp sonsuz NUR’a erişmek ve açığa çıkarmaktır kadir gecesi…
Her ne zaman bu nurun idrakinde olur ve bilinç sıçraması yaşarsak işte o an bizim kadrimizdir! Bizi tekamül ettirecek şuur, boyutlar arası serüvende ilerletecek ve makâm-ı mahmud’a doğru açılacak yoldur… Bu bilinçle aydınlanmak, Yaratan’ın mesajlarını doğru algılamak ve hayatın işleyişinde bu yol üzere olmaktır bize yaratılış gayemizi sunacak ve yaşam planımızı gösterecek olanı…
Birkaç gün sonra da bayram… ‘Bayram nedir?’ diye sorduğumda çocuklara sahurda, “Bayram yakınlarımızla, komşular ve sevdiklerimizle birlikte olup kutlayacağımız neşeli ve şenlikli günler…” dediler. Ne de doğru bir tasvir, saf yüreklerden… (Zira tatile çıkmak! fikri hiç akıllarına gelmemişti…) Tam da böyle bir bayram olacak zira bu bayram çok daha kalabalığız, çok daha kardeş ve akrabalarımızla birlikteyiz, çok daha fazla birr’lik ve beraberliğe muhtacız, çok daha fazla paylaşmanın lezzetini arıyoruz… zira yaralıyız; hep birlikte şifa arıyoruz… Birr’leşirsek, sevgi ve şükür frekansı olursak şifa da kendiliğinden zuhur eder…
Zordur hiç şüphesiz ki böyle durumlardan zahmeti kaldırmak amma velâkin her zorluğun ardı da rahmettir inşaallah… Bu, her zaman ki gibi bize bağlı… Kapıları ve gönülleri kapatıp kuyuların dehlizlerinde sinerek yaşamayı mı yoksa çıkıp o zahmet kuyularından, mağaralarından masmavi gökyüzünün altında ve yemyeşil dünyada gezinmeyi, paylaşmayı, yeniden başlamayı ve yaşamayı mı seçeceğiz?!…
Bu dünyada bilelim ki bizden başka bir tane daha yok! Öncelikle biz kendimizi sevelim, değer verelim ve seçimlerimizi de buna göre yapalım… Biz/ben/sen değiştirsek dünyamız da değişir!…
Sevgi ve şükür frekansı olduğumuz zaman karşımızda durabilecek hiçbir engel yoktur, tek engel sizsinizdir…
Sevgiyle kalalım…
Peri’han Taşdemir Taylı…
Farkındalık…
Hakikat…
Uyanış…
Bayram…
Kadir…
Sevgi…
Birr…
Nur…
Ol…
…
..
.
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
