İşte büyülü bir kavram ve hâl… Huzur… Dillerde pelesenk olmuş, gönüllerde ve hayatta hasrete düşmüş… Hepimiz isteriz, peşine düşeriz de neden peki çok bir azımız ulaşabilir ki…?! Huzur, evet huzur ama o ne, nasıl, n’için, nerede, kiminle, kime…? İnsanın kendini her şeyden soyutlayarak kendi özü ile memnun, mesut, tatmin, uyumlu, rahat, sakin, sağlıklı ve neşeli …

Rüyalar; insanın bilinçdışının duygular vesilesi ile uyku anında dışa vurumu ve başka bir Matrix alemde yaşam sunumu vizyonlarıdır… Ve rüyada görülenlerin de tersine yorulması, yorumlanması ve inanılması üzerine vurgu yapılır… Rüyalar baştan sona sembolik simgesel bir dille yaşanır ve bu sembol dili bilinmeden de pek anlaşılamazlar… Bu da bir ilimdir; Yusuf’un rüyasındaki güneş, ay ve …

“Dünyanın en mutlu insanı kimdir diye sorsalar“ eş seçimini doğru yapanlardır.” derim…!” diye bir tespit yapılmış sözlükçe grubu tarafından… “Eş” deyince akıla her ne kadar ilk olarak “karı-koca“ gelse de bu konuyu daha geniş ve derin ele almak gerektiğine inananlardanım… Bununla birlikte doğru bir eş yani karı-koca seçiminin de inkâr edilemez bir önemi vardır hayatlarımızın …

Şöyle elimizi yüreğimize koyarak düşündüğümüzde, başımıza gelen her olay, iş ve muhatap olduğumuz her insan beklediğimiz, istediğimiz ve umduğumuz gibi çıkmamış olsa da her şeye rağmen kendimizi güvende, iyi, rahat, uyumlu, sevgi dolu ve huzurlu… hissetmenin ve her zaman için her şeyin kendimiz için iyi olacağına inanarak Yaradan’ımıza yönelmenin adıdır; teslimiyet… Değerli olanı, siparişini verdiğimiz …

Hangisi…?!… Ne nedir, ne değildir? Doğru bildiğimiz yanlışlar nelerdir?… Ya yanlış bildiğimiz doğrular…? Hayatta kalma güdümüz en güçlü varoluşsal güdümüzdür; bu nedenle de kendimizi güvende hissetmek için belirli yerlere, kişilere, olaylara, inançlara, kurallara, şartlara, mekânlara ve küçükten büyüğe yapısal sistemlere (aile, okul, iş, dernek, vakıf, parti, tarikat, cemaat, mezhep, din, yönetim sistemi, dünya gezegeni…) aidiyet …