DENEMELER

Anneler gününüz kutlu olsun!

Benim anam oniki çocuk doğurmuş.
Her biri ayrı bir model 12 çocuk…
37 torun…

Her türlü imkansızlıkların,
her türlü maduriyetin,
her türlü çilenin,
her türlü sıkıntının;
her türlü kaynana-görümce ve koca baskısının çarkından geçen;
kocasının eziyetinin, baskısının, cefasının inşa ettiği bir anne…

Bir çocuğun bile zorla büyütüldüğü bir asrın anne modeliyle seni karşılaştırmaya çalıştım,ama;beynim infilâk etti,nutkum tutuldu ve sözlerim firar etti…
Sükut etti tüm hafzalam…

Benim ailem Türkiye gibidir. Her modelden, her inançtan, her meslekten, her anlayıştan bula bilirsiniz.
Dinlisi,kemalisti,sosyalisti,az dindarı,çok dindarı,aydın’ı,kaydın’ı…dedim ya her modelden…
İşte;ben de böyle bir ailenin dokuz numaralı çocuğu olarak,anamı anlatmağa kalksam;anama karşı edepsizlik yapmış olurum.

Anaaa…
Bu kadar imkanlar içerisinde bir evlâdın karnını doyuramıyor, gönlünü alamıyor, sevgi harmanından geçiremiyor; bir yığın üniversite bilgilerimiz ve asra ait ilimlerimizle, o yavrucuğumuza emeği, sevgiyi, paylaşmayı, fedakarlığı öğretemiyorsak; senin o ilimsiz, imkânsız sevginden, fedakârlığından, paylaşımcılığından özür diliyorum…

Anaa…
Şimdilerde sevgi terapileri veriyor psikiyastristler gebe annelere… Bebek müjdeleri yapılıyor sosyal medyalarda… Selfiler… Delfiler… Gırla gidiyor… ama sen anam, belki bunu bilmiyordun, sen hamileliğinden doğumuna kadar, türlü çilelerle gün saydığın, o doğum anından itibaren, tekrar ayağa kalkıyor; işine kaldığın yerden devam ediyordun.

Belki de kız doğurmanın ezikliği ve ailenin üzerine yağdıracağı o ezici bakışların; belki de dayağın, sana sunduğu ikramlarla(!!) o lohusa halinle, ineğin altına varıp, süt kovanı doldurmaya çalışmanla; yine ineğin ayaklarının sörf yaptıģı, ahırın kokusunu içine çekerek, hayatının geri kalanı kısmını hiçbir şey olmamış gibi devam etmene bir gül uzatıyorum anamm…

Anam
Sen hiç bir gül ya da çiçek ya da bir hediye aldın mı?analar gününde…
Senin için bebene bir patik,bir pijama ya da sıradan bir elbise giydirmen;bir anneler günüydü…Biz çifte dolapların içindekilerle bile mutlu edemiyoruz yavrularımızı ve annelerimizi…Senin o belki üç ya da dört çocuğu büyüten,yırtılasıya giydirdiğin o kaç beden büyük ya da kaç beden küçük,oldurmaya çalıştığın mintanların dili olsa da,analığın nasıl bir duygu olduğunu şimdiki nesle anlatsa…

Anamm
Seninle konuşmak istediğim o kadar çok şey var ki…üzülürsün diye soramıyorum.
Ne çok ağlardın sen?o küçücük yüreğimle bir kez bile soramadım neden ağladığını…?
Mangal gibi yüreğin vardı anamm.Bir kez bile seni seviyorum demedin belki bizlere.Ama ben senin bizleri ne çok sevdiğini hep bilirdim.

Soğuk kış gecelerinde, ders çalışalım diye ayaklarımızın dibine koyduğun mangal ateşleri,yine sobanın üzerinde ısıtılmış tuğlalar,yataģımızın içerisinde ayaklarımıza koyulmuş;o da yetmezse avuçlarının sıcaklığıyla ayaklarımızı ısıtmaya çalışırdın,soba yanmayan odalarımızda…

Yarın bi dolu çiçekler,güller,lâleler,karanfiller;ortalığı dolduracak.İşte bütün o çiçekleri toplayıp sana vermek isterdim anne…Ama yook sen yüzümüzde gördüģün gülümsemeleri,yüreğine çiçek yapar;tüm çiçeklere değişmezdin biliyorum anne…

Birkez bile bir argo duymadım senden
Bir yalan söz
Bir hakaret…
Hep paylaştın herkesle herşeyini,ama tek çocuklarını paylaşmadın…
Benim ilk ahlâk hocam
İlk maliye bakanım
İlk muhasebe müdürüm
İlk aile danışmanım
İlk edebiyat hocam
İlk halk türkülerim
İlk halk sözlerim…
Senden ve senin tedrisatında öğrendim.
Kardeşlere bile birbirinin hakkını yedirmezdin.
Yakup peygamber’in çocukları gibi birbirimize benzemesek de;senin sevgin bizi bir arada tutmaya yeterdi…
Şimdi; şu anneler günü beni yaralıyor.
Sevmesini bilmeyen,vermesini-paylaşmasını bilmeyen;sürekli isyan ve nisyan içerisinde,memnuniyetsiz toplumun nemenem annelerinin ellerine yakışmıyor o güller anamm
Valla sen gelsen,bunları hiiiçç tanımazsın.
Herşeyden şikâyet eden,bir türlü memnun edemediğimiz analarımız var…
Seni görseler bunlar,kesin deli derlerdi.
Sen benim velimsin.
Senin yavrun oluşuma çok memnunum.Sana çok teşekkür ediyorum. Ve seni gönlümün gül bahçesinde ebedlere kadar saklıyorum anamm…
Ebedi dünyan gül bahçesi olsun umuyorum.
Selâm olsun analığın anlamında emek çekenlere…
Selâm olsun bir evlât yetiştirmenin değerini,bir dünya ve içindekilerden yeğ tutanlara..
Selâm olsun “bir evlât pir olsa da,anaya muhtaç imiş”düşüncesinde,hasbı evlâtlar bırakanlara…
Selâm olsun,gariplere ana kucağı,anasızlara ana olan kahramanlara…
Selâm olsun dünyaya geliş gayelerini çocuklarına ser-levha olarak öğretenlere…
Selâm olsun

Anneler gününüz kutlu olsun!
Bir evlat
2022 anneler günü

İclalgül GÖLGELİ

Tepkinizi İfade Edin
Like
Love
Haha
Wow
Sad
Angry

* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.

İclalgül Gölgeli

İclalgül Gölgeli, 12 kardeşin 9 numaralı, 60 doğumlu Malatya'nın Gündüzbey kasabası'nda dünyaya gelen, yüksek öğrenimini Ankara Gazi Üniversitesi'nde yapan, hayatını kendini ve insan yetiştirmeye adayan bir garip virgülüm. Yazar değilim. Hayatıma dair çok insan hikayeleri biriktirdim. Çok iniş çıkışlarım, çok duraklarım ve yol başlangıçlarım oldu. Kısacası, insan okuyor ve insan dokuyorum. Son nefesime kadar da böyle olacak umuyorum. Saygı selam ve başarı dileklerimi iletiyorum.
4.3 3 Oy
Gönderiyi Puanla
Abone ol
Bildir
guest
1 Yorum
Satır İçi Geri Bildirimler
Tüm yorumları gör
Derya katırcı
Derya katırcı
1 yıl önce

Bir anneyi çocuğun gözünde bu kadar güzel anlatılır yaşanır iyiki seni dünyaya getirmiş Allah rahmet etsin bir annenin rolü çok büyük bir ailede Allah doğru model olmaya çabalıyoruz oluruzda inşaallah emeğine sağlık

İlgili Makaleler

Başa dön tuşu
1
0
Düşüncelerinizi bildirmek ister misiniz, lütfen yorum yapınx