“De ki:” – Şiir – Kul Mustafa
“De ki:”
Herkes birbirine yabancı, âlem kör olmuş kendine,
Toptan olunmuş cennetlik, kimse kalmamış geriye,
İnsana kör, lisanı kıt, kendine yabancı bu garip nezir,
Bir de yol tutturmuş tek doğru yol bu deyip gerildikçe gerilir.
Kur-an ne diyor diye kulak vermiş kendince,
Bunları anlat yeter, yaşamak neymiş deme!!
Bir Mü’min bilsin ki kişiyi kurtaran amelidir ameli,
Anlatmakla ne yaptın sen? Yoksa amel-i salih mi(!) ?
Önce yaşayacaksın onu kendi beytinde,
Sonra “de ki”leri diyeceksin lisan-ı halinle,
E seninki ne kolay derim ama işlemem,
Senin bu aklınla ben kimseyi fişlemem.
Kul Mustafa ne derttir başımıza açtığın,
Susmayı da bilmedin, bari dinse yangının.
Mustafa KAĞIZMANLI
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.