Ey dert yüküyle Hıra’ya çıkan Nebi;
Kim anlar ki seni,
Gönül kırgın,
Gözünde yaş,
Kalbinde zulme karşı bir savaş,
Dost sandıkların tuzaklar peşinde,
Mekke’nin yetimi, Amine’nin emaneti
Kim anlar ki Seni?
Tırmanırken her adımında,
Vahy’de sana yaklaşmakta.
Önündeki taşları temizleyenler,
Şimdilerde sünneti inkar edenler
Diye anılmakta.
Dayan yüreğim dayan.
Allah’ın sözlerine kulak asmayanlar,
Binlerce irdelemeden her sözü ezberleyip,
Adına takva deyip, Rasul’ü ilahlaştırmakta.
Dayan yüreğim dayan, elbet bu sözlerde yankılanmakta.
Allah’ı hakiki manada takdir edemeyenlerden
olmaktansa, Rasul’ün davasını dava edinip
Yollara revan olmakta.
Ey Rabbim! Sensizlikten Sana sığınırım.
Kuran’da Rasul’ü görmeyen, tanımayan, anlayamayan sözde müslümanları
Sana havale ederim.
Dua eder, dua beklerim.
EMİNE AKTAŞ
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
