ANALİZARAŞTIRMADENEMELERKUR'ANTÜRKİYE GÜNDEMİYAZILAR

KİM ALLAH DOSTU?

Allah tüm mü’minleri dostu saymış iken; nasıl oldu da bir takım kimseler bu vasfı sadece kendilerine has kılarak gözümüzün içine baka baka çalabildiler?

“Yetime sahip çıkan, Allah dostu değil!
Ağaç diken, değil!
İlaç bulan, değil!
Hasta hayvanı iyileştiren, değil!
Cihad eden değil!
Kur’an okuyan, değil!
Zulme karşı duran, değil!
Engelliye bakan, değil!
İnsan eğiten değil!
Çevreyi temiz tutan, değil!
Komşusuyla ilgilenen, değil!
Gökleri yerleri Allah’ın emrettiği gibi araştıran, değil!
İnsanlardan yük alan, değil!
Ceberrut yöneticiye karşı dik duran, değil!
Ellleri nasır tutan işçi, değil!
Gönlü kırık mazlum, değil!
Liyakat ve ehliyet sahibi memur, değil!
Adaleti yerden kaldıran, değil!
Tevekkül eden, tefekkür eden, tefekkuh eden, tedebbür eden, gayret eden, emek veren, ibadet eden, sabreden, direnen, değil!
Şükreden yoksul, değil!
İnfak eden mal sahibi, değil!
Filistin’de Doğu Türkistan’da ölen baba, değil!
Afrika’da can veren çocuk, değil!
Karnında dokuz ay taşıyan anne, değil!
Ahlaklı, erdem sahibi evlat yetiştiren baba, değil!
Hiç kimse!..
Hiçbiri değil!

Peki ya kim bu Allah dostu?; 
Bir postun üstünde hayal satan, cennet satan, tevbe satan, şefaat satan, din satan; yerinden hiç kıpırdamadan, bu sattıklarıyla holdingler kurma gücüne erişebilen herkes!” (Ramazan Yaman)

Oldu!!!
Allah Akıl Fikir Versin…

﴾YUNUS, 62﴿: Bilesiniz ki Allah dostlarına asla korku yoktur; onlar üzüntü de çekmeyecekler.

Kur’an Yolu Diyanet’e ait Tefsirde Ayetin Dipnotu şu şekildedir:

“Dostlar”
 diye çevirdiğimiz 62. âyetteki evliyâ, “birine yakın olan, birini himayesinde bulunduran, koruyucu, dost, yardımcı” gibi mânalara gelen velî kelimesinin çoğuludur. Kur’ân-ı Kerîm’de velî kelimesi, tekil veya çoğul olarak kırk sekiz âyette Allah’ın, kendisine inanıp buyruğunca yaşayan kullarına sevgisini, himaye ve yardımını, bu anlamda Allah ile insan arasındaki sevgi bağını ifade etmek üzere kullanılmıştır. Allah ile kendileri arasında böyle bir sevgi bağı gerçekleşmiş, bu mazhariyete ulaşmış olanlar kültürümüzde “Allah dostları” diye anıldığından 62. âyetteki evliyâullah deyimini bu şekilde çevirdik.

Kur’ân-ı Kerîm’de sadece bu âyette geçen evliyâullah kavramının kapsamı her ne kadar zamanla bilhassa tasavvuf geleneğinde oldukça daraltılmış, hatta giderek İslâm toplumlarında bu kavramla keramet arasında bir ilişki dahi kurulmuşsa da 63. âyette Allah dostlarının özelliği kısaca iman ve takvâ kelimeleriyle özetlenmektedir. Şu halde Allah’a iman eden ve takvâ (günah işlemekten sakınma, Allah’a saygı ve sorumluluk) bilinciyle yaşayan her müslüman Allah dostudur.
(Kur’an Yolu Tefsiri Cilt: 3 Sayfa: 117)

 

Tepkinizi İfade Edin
Like
Love
Haha
Wow
Sad
Angry

* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.

İlgili Makaleler

Başa dön tuşu