Hayatını Değerli Kıl

Hayat her şeye rağmen yaşamaya değerken yazıyorum tüm bunları işte…

Aslında büyüdüğümü farkederken, sesinin, gelişinin ve varlığının benim için bir önemi kalmamışken yazıyorum.

Hayat, bizimle yedi fark bulma oyununu oynamayı çok sever. Sürekli önceki resimden bir şeylerimizi eksiltir ve eksiği bul der. İlk olarak seni çıkardı resmimden. Ve neyin değiştiğini sordu , ‘her şeyim ‘ diye cevap verdim.
Sonra senden bir şeyler daha çıkardı ve yine sordu; neyin değişti?
tekerrür gibi fakat değil, yine ‘her şeyim’ dedim.
Bu sefer de senden hiçbir şey kalmayacak şekilde çıkarttı. En sonunda yine aynı soru; neyin kaldı?
Hadi yine hayatını değer/li kıl der gibi…

Zor mudur? Elbette…
Aslında hayat tam da bu değil mi? Dört tarafımızda bastonlarla doğarız ve büyüdükçe hayat o bastonları çeker alır birer birer. Sadece bazen tam büyümeden ya çürür ya da gider o bastonlar. O an düşeriz işte. Fakat bu bir son mudur? Elbette değildir…

Aksine, bu, daha güçlü bir başlangıçtır.
Tek desteğimizin sırtımızdaki omurga olduğunu öğrendiğimiz vakit, başkalarından medet ummayı bırakır ve büyürüz. İşte o dem bu demdir!
Bense, bu büyümenin yaşı olmadığını öğrendiğim vakit yazıyorum bu yazıyı.
O kadar da kötü değilmiş büyümek , olgunlaşmak ve rüşdümü idrak etmek diye düşünüyorum bu günlerde. Çünkü yazımın da başında dediğim gibi ‘hayat her şeye rağmen yaşamaya değiyor’.

Çünkü hayat hep bize hadi değer/li kıl der…

İşte bu işin de sırrı budur ve kazananlar değer/li kılmayı başaranlardır.

Hayatınızı, her daim değer/li kıldığınız bir ömür diliyorum.

İyi günler 🙂

Ravza DEMİRER