Sen Gibi…

Başarılı bir çocuk olmama rağmen, hep öğretmen olmaktı hayallerim…

Çocukken ne olacaksın? sorusuna; “öğretmen” olmuştu cevabım her zaman. Ne mühendis, ne doktor, ne avukat…
Hem de köy öğretmeni.

Köylerde imkansız çocuklara imkan bulmak, ötekileştirilmiş çocuklara değer taşımak; elleri ayakları tarlalarda, sokaklarda parçalanmış çocukların ellerine, ayaklarına, yüreklerine merhem olabilmek… Bölmek ekmeğini sofralarında onların soğanıyla birlikte katık yapmak… katık olmak yüreklerine…

Ve hep bir öğretmen ruhuyla büyüdüm. Belki de tadında bir öğretmenin açıklığını ruhumda kapata bilmek içindi tüm bu isteklerim.

Öğretmen deyince; solan yüzüme gülümseyen, buz gibi kaskatı olmuş yüreğimi ısıtan, düşerken gözyaşlarım onu görünce kesilen, üstümü başımı silkeleyen, düştüğümde sımsıcak elleriyle iyileştiren; evde yaşanmış tüm olumsuzlukların, tüm mahrumiyetin eriyip yok olduğu bir değer gelir aklıma, yüreğime…
Koşa koşa gitmek istediğim… Daha “günaydın” demeden günümün aydığı bir dünya…
Her gün yeni bir şeyin öğrenilmesiyle, artı bir değerle evlere dönüşün, evde öğretmenin nasıl güzel bir insan olduğunu saatlerce anlatışın.. Defterinin bir köşesine onu ne çok sevdiğini yazışın.. Çantanda ki en güzel şeyi öğretmenini vermek için sabahı zor edişin.. Ve öğretmenini ilk sen göre bilmek için belki de okula ilk evvel senin gidişin…
İlk rüyanı ve dünyanı süsleyen insan.. İlk aşık olduğun, ilk koskoca bir dünyaya sığdırdığın, ilk resmini çizdiğin, ilk çiçek koparttığın insan…
Ne çok ilklerimmişsin sen öğretmenim…

İlk kızan
İlk azarlayan
İlk döven
İlk sınıftan çıkaran
İlk ötekileştiren
İlk zengin çocuklarıyla ilgilenip, beni yokmuş gibi davranan…
İlk birinciliği ben kazanmış olmama rağmen falancanın… filancanın oğlu – kızı diye, sınıfın bütün haklarını ona sunan…
İlk kızdığım
İlk nefret ettiğim
İlk yüzünü dahi görmek istemediğim
İlk okul ve öğretmen kelimesini duymak istemediğim
İlk öğretmenim
Sen OLMA öğretmenim!!

Keşke öğretmenliğin ilk testi-sevgi-olsa..
Alınmasa bu yüce mesleğe.
Sevgisiz
Fedakarlığı bilmeyen
Göz yaşı silmeyen
Bir çocuğun saçlarını okşamayan
Gerekirse cebinden veremeyen
Uykusu kaçmayan insancıkları…

Seni can gibi seviyorum öğretmenim
Canan gibi
Sar beni ana gibi, baba gibi, yar gibi…
Senin gülümsemen bir şekerlemeden daha tatlı geliyor bana.
Bir simidin susam kokusundan daha lezzetli..
Şefkatin ANADOLU gibi geniş ve yürekli
Seni seviyorum öğretmenim…

Sen gelince bahar oluyor her yanım
Sen gelince gözlerim ışıldıyor
Sen gelince buluyorum; kaybolmuş silgimi, defterimi, kalemimi
Sen gelince soğuk gelen penceremden sıcak mı geliyor ne?!
Sen hep gel öğretmenim
Sana, etrafımda ki tüm çiçekleri toplasam az gelir…
Sana yüreğimi versem, zaten SENİN..
Sana SEN gibi olma ümitlerimi veriyorum öğretmenim..
Sen gibi olma ümitlerimi…
Seni seviyorum öğretmenim..
HER GÜNÜMÜZ ÖĞRETMEN
HER GÜNÜMÜZ KUTLU OLSUN

İclalgül Gölgeli
2021 Kasım
Malatya