Sizce değer üretmek nedir?

Bir makama konuşlanmak mı, bir tabelayı tutmak mı, bir sloganı ağızda sakız etmek mi, kendi gibi düşünenleri el üstünde tutup onların hayrına da şerrine de motor olmak mı, yada kendinden olmayan renkleri biçimleri ötekileştirmek mi?

Yada değer üretmek sizce bol apoletli, şan şöhret sahibi olmak, kariyer sahibi olmak, etiket sahibi olmak, nam şan şöhret ünvan sahibi olmak mı?..

Zengin olmakla, çok para kazanmakla, peşinde yığınlar sürüklemekle, adından sıkça söz ettirmekle, gündem olmakla, gündemde kalmakla eşdeğer bir şey midir değer üretmek?

Bir gönlü kırdıktan sonra, insanı ötekileştirdikten sonra, herkesi kendinize benzetmeye çalışmak, dar kalıplara sokmak kafaları, yeni icatlar çıkarmayı kötü bir şey saymak, eski köye yeni adetler getirmeyi meşruluktan uzak görmek, herkesi kendinize kapıkulu etmek. Değer mi? Değer üretemedikten sonra?..

Değer üretmek nedir biliyor musun?

Allah’ın davasını dert edinmektir, insana insan muamelesi yapmaktır, hiç kimseyi ötekileştirmemektir, kitabına uydurmak değil kitaba uymaktır, haksızlıklar karşısında susmamak, haklıya hakkını vermektir.

Değer üretmek her sınıfa girdiğinde mabede girer gibi girmek, heyecan duymak, dertlenmek ve ilgilenmektedir muhatabınla. Tıpkı merhum Nurettin Topçu’nun yaptığı gibi..

Bosna savaşı sırasında Merhum Aliya İzzetbegoviç’e gelen askerler, Sırpların çocukları öldürdüklerini, kadınlara tecavüz ettiklerini, işkence yaptıklarını; buna misliyle karşılık vermek istediklerini söylerler. Begoviç, “Sırplar bizim öğretmenimiz değil!” diye cevap verir.

Sahi bizim öğretmenimiz kim?

Rabbimizin alemlere rahmeti gereği göndermiş olduğu bir peygamber olan Hz. Muhammed(sav) bizim öğretmenimiz değil mi?

O peygamber(sav) gökyüzünün öğrencisi yeryüzününün öğretmeni değil mi?

Bize düşen de O(sav)’na tabi olmak değil mi?

O(sav)’nda bizim için en güzel örneklerin olduğunu söylemiyor mu Rabbimiz bizlere Kur’an’ın da?..

Öyleyse nedir bu değersizleşme, duyarsızlaşma ve dünyevîleşme hastalığına tutulmalar?..

Nedir bu gündemimizden bir türlü çıkaramadığınız, vazgeçemediğiniz, adeta ilahlaştırdığınız, olmazsa olmaz gördüğünüz şeyler!..

Biz gündemimize Allah(cc)’ı almazsak Allah(cc) niye gündemine alsın ki bizleri?..

Allah(cc) varsa anlam vardır, ahlak vardır, amaç vardır her yerde!..

Değersizleşme hastalığına tutularak, insanları diğerleştirerek bir yere varamazsınız. Sadece bireyleri, toplumları, grupları, camiaları ahlaktan anlamdan ve amaçtan yoksun bırakırsınız!..

Bu vebal hepimizi yakar bilesiniz!..

Sözlerim kime mi?

Zalimlere meyleden, mazluma kol kanat germeyen, hakikati kendinden menkul gören, tüm kazanımlarını ahlak ile taçlandırmayan kim varsa onlara!..

Vesselam!..

Hüseyin Emre AKTAŞ