Büyük kıyamet ne zaman kopar bilmeyiz. Bu soruya peygamberimiz(sav); “Sorulan sorandan daha çok bilgiye sahip değildir!” diye cevap vermiştir. Ama insan şu yedi şeyi yaparsa kendi küçük kıyametini kendi eliyle hazırlamış olur;
1- Rabbimiz “Akletmez misiniz?”, “Hiç düşünmez misiniz?” der. İnsan aklını bir başkasına teslim eder. Hemde körü körüne. Hatta düşünmenin farz olduğunun farkına bile varmaz.
2- Rabbimiz; “Sizler hayır ve iyilikleri yapmakta, güzellikleri yaymakta ve güzel işler yapmakta birbirinizle yarışın!” buyurur. Ama insan yerine mıh gibi çakılır. Yerinden oynamaz. “Bananecilik” hastalığına tutulmuştur.
3- Rabbimiz; “Haddi aşanlardan olmayın!” der. Ama insan ise dününü unutur. Yaradılış gayesini bilmez. Allah ve ahiret bilincinden kendini yoksun bırakır. Sorumsuzca söyler söyler. Söylem ve eylemleri ile adeta Allah’a savaş açar.
4- Rabbimiz; “Yapmayacağınız şeyleri niçin söylersiniz? Bu durum Allah nazarında en tiksinti verici şeydir!” buyurur. Ama insan ise ikiyüzlülüğü kendine şiar edinir, çift karakterlilik ortaya koyarak toplumda tutunmaya çalışır. Dün söylediğini bugün unutur, verdiği sözü yerine getirmez.
5- Rabbimiz; “Sakın ha. Cahillerden olma!” buyurur. Ama insan cehaleti ile mutludur. Bilgiye ihtiyaç duymaz. Daha beteri bilginin güç olduğunu bilgiyi ele geçirenin ise gücü ele geçirdiğinin farkında bile değildir.
6- Rabbimiz; “Kibirlenmeyin, böbürlenmeyin, yeryüzünde kasıla kasıla yürümeyin!” buyurur. Ama insan ise kendinde bir varlık hisseder, tüm gelişmeleri kendinden menkul bilir. “Alçak dağları ben yarattım!” edası ile dolaşır. Kendinden güçsüzleri ezmekten, kendinden güçlülere yaranmaktan zevk alır.
7- Rabbimiz; “Mü’minler ancak kardeştirler!” buyurur. Ama insan kavgadan beslenir. Ötekileştirici bir kültür edinir. Kardeşler arasına nifak tohumları eker. Şu yada bu sebeple kardeşlik bağlarını koparır. Ümmetin yüzyıllardır çözemediği ihtilaflı konuları gündeme taşıyarak yarayı kaşır. Kardeşi kardeşe düşman eder.
Son söz;
Kıyamet ne zaman kopar bilmeyiz ama bize düşen kıyam/et mektir. Nasıl kıyam edilir peki. Kitabına uyarak değil kitaba uyarak, dünya ve ahiret dengesi gözeterek, vasat ümmet bilinci ile, Allah ve Ahiret tasavvuru geliştirerek, tüm kazanımlarımızı ahlak ile taçlandırarak, kimlik ve kişilik geliştirerek, empati kültürümüzü arttırarak, değer üreterek, dünyevileşme hastalığına yakalanmadan, namaz ve ibadetlerimizin, hayatımızın ve ölümümüzün yalnızca Allah için olduğu idraki ile ve birde halis inancımızı sadece Allah’a has kılarak,
O’ndan başkasını dost, veli, koruyucu görmeden.
Selam ve dua ile!.
Hüseyin Emre Aktaş
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
