Beş günlük bir tatilin ardından yüreğimin imbiğinden damlayanlar…
Şüphesiz ki insan için en uzun yol kendine gidendir; fakat pek de az kullanılır; çünkü bu yolculuk hiç bitmeyecek olan tek y’ol’dur…
Nice güzel, arı duru, nezih, yüksek enerjili, yüce gönüllü ve iyi yürekli Canlarla birlikte olmanın tadı gerçekten de bir başka keyifli olur…
Tatil denilince genellikle akıla atalet, eğlenmek ve dinlenmek gelse de yoldaşların aynı frekanstan ve yüce gönüllülerden oluşunca o tatil bambaşka boyutlara kapıları aralar ve eğitime dönüşür; bizde de olduğu gibi; yaşatana çok şükür…
Çokluğun, farklılığın, renkliliğin ve sıradışılığın insana kattığı ve öğrettiği çok şey vardır…:
Birilerinin gördüğünü diğerleri görmez, bazısının yaşadığını ve hissettiğini çoğu hissetmez, birilerinin şikayet ettiklerini diğerleri hiç düşünmez, çoğunun idrak ettiğini bazısı edemez, birilerindeki uyanışı çoğunluk yaşamaz… vb. gibi gerçeklikleri aynı anda herkes yaşar lakin ortada tek bir hakikat vardır ki onu da pek az insan hisseder, özümser ve yaşar… Tüm bu deneyimlerin paylaşılması ise insana çok şey katar.
Değişen bu gerçekliğin nedeni, kişiden kişiye oluşmuş bakış açısı, düşünüş, aklediş ve inanış farklılığıdır…
Sabahın tatlı tatlı esen serin rüzgarına ahenkle uyandım bugün de… Ben o rüzgar olmuş, dolaşmış gelmiştim harabelerin arasından Yeldeğirmeni’ne, bir Ejder Anka misali… Orada mıydım göklerde mi, var mıydım yok mu, hiç miyim yoksa neyim?!… Bilmiyorum.
Her şey O’nunla buluşabilmek, hemhâl ol’abilmek ve kendi öz’ümüzle birr ol’mak ve bütün’lenmek için/di oysa ki…
Nice vechesiyle karşılaştırdı da beni hepsini bütünleyince idrak ettim gerçeği… İyisiyle kötüsüyle, olumlusuyla olumsuzuyla, hazır ve nazır olanıyla ve olmayanıyla, arayanıyla ve bulanıyla, sorgulayanı ve hazırdan alanıyla, şikayetçisiyle kabulde olanıyla, teslim olanı ve hazırlananıyla… Gerçekler, ahh o gerçekler… Sonunda taşıyacaklar beni aradığım o hakikate… Biliyorum.
Hatırlayalım ki her şey göründüğü gibidir ve hiçbir şey göründüğü gibi değildir… İşte hakikat bu.
Nereden bakarsak bakalım, neyi ve nasıl görürsek görelim, herkese ve her şeye rağmen, kalan ve olan tektir! Hû…
Olan biten ve hâl böyleyken insanın kendini çok bir şey zannetmesinin veya karşısındakine çok yüce bir değer atfetmesinin de karşılığı yok olsa gerektir…
Her zamanki duamla bitireyim…
Çıkar nefsimi aradan ki kalsın bende Yaradan…
Kendimden kendime ayna tuttum bütün Can’larla ve seyre koyuldum…
Bilinçle ve idrakle geçirdiğimiz nice Selametli günlere inşaallah… Bütünün hayrına olmuş ve doğumla birlikte başlayan yeni bir hayatın başlangıcı olması dualarımla…
Y’ol’umuz her daim sev’gi’de buluşsun Canlar…
Peri’han Taşdemir Taylı…🌹
…
..
.
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.