“Din insan içindir”, ifadesi şu anlama gelmektedir: Din, insanı felaha ulaştırmak içindir, insanın hayatında temiz, adil bir yaşamın sağlanması içindir, insanın derin ontolojik sorgulamalarına gerçek cevap vermek içindir, zira ontolojik sorusuna cevap bulamayan insan zalim olur, yahut zulme uğrar. Din, insanı sahte ilah edinmekten korumak içindir. Sadece Yüce Allah’a teslimiyet ve Peygamberine itaat ettirerek gerçek özgürlüğe ulaştırmak içindir. Dinin insan için olmasının gerekçeleri çoktur.
Aksi halde, madem din insan içindir, o halde insan din’i istediği gibi şekillendirebilir, eksiltebilir, arttırabilir, hatta çağın hakim gücünün istediği gibi şekillendirebilir, demek değildir. Yani, “benim için ise madem, ben daha iyi bilirim kendi felahımı, refahımı”, diyerek din’e karşı lakayd, ukala tavırlara giremez insan, girmemeli. Dikkat etmeliyiz, bu şekilde mantık lafları ile insanın teslimiyeti zedelenebilir. Aslolan kalple ve akılla teslimiyettir. Din bu aşamadan sonra insana fayda verir.
Din’in icrası evvela (kalp ve akılla olan) teslimiyetle başlar. Sen din’e teslim olmayıp onu teslim alırsan aslında muslim olamamışsın demektir… Din sana muslim olmuştur. Hucurat suresinde geçen “Allah’a dinini mi öğretiyorsunuz”, “Allah’ı minnet altına mı almak istiyorsunuz” ayetleri canlandı zihnimde.
Bilimsel/teknolojik gelişmelerin verdiği şımarık ruh haliyle dine bir deney malzemesi olarak yaklaşan günümüz akılcı/modern insanı, aslında geleneği eleştirdiği duruma kendisi düşüyor. Gelenek din’e zam yaptı ise bunlar da daha spesifik yöntemlerle dinden kırpma yapmaya çalışıyorlar. (namaz yok, başörtüsü yok, kısas yok, hukuksal cezalar bize kalmış vs)
Din teslimiyetle ilgilidir. Ve hakiki teslimiyet ise akıl ve kalbin birlikte karar aldığı teslimiyettir. Bu teslimiyet sürecinde peygamberin yaşamı adım adım bilinmeli ve usvesi(örnekliği) örnek alınmalıdır.
Şu noktayı da açıklamak gerekir.
Dini anlamaya çalışmak, çeşitli çapraz sorgulamalar yapmak tek başına sorun değildir. Burada niyetler devreye girmektedir. Ancak Allah’a gerçek anlamda teslim olmadan dini masaya yatıranlar, “nasıl olsa din insan içindir” diyerek, “biz daha iyisini de yapabiliriz” düşüncesiyle dini tanınmaz hale getirebilirler, buna dikkat etmeliyiz. Buradan da hareketle yaşanarak gelen, mütevatir güçlü sünnetin önemini de farketmeliyiz. Sünneti tasavvuf ve tarikat bakış açısıyla ele almamak gerekir bu arada.
Hasıl-ı kelam,
“Din, insan içindir” evet, ama din, insanı felaha ulaştırmak içindir. Yoksa insanın teslimiyetsiz kalbinin ve zihninin elinde oyuncak olsun için değildir.
Mustafa TOSUN
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
