Vail el Suud

Good Morning Syria

Ortadoğu’da ortak devriye atmak için güzel bir gün.

Mezarlıklar için fotoğrafa değer bir sonbahar, yaprak dökümü.

Meşe yaprakları çimleri kaplıyor. Mevsim mevzuata uygun.

Çimler, yapraklar, hizaya dizilmiş insanlar; ancak mezarlıklar ve kışlalarda bulunur, güzelin bu kadar ruhsuzu.

Bundan dokuz yıl önce yine böyle bir sonbaharda, arap ülkeleri için mezarlıkların ve kışlaların bağrı açıldı. Anlaşılmayacak bir şey değildi. Bir türk liderinin de dediği gibi; BOP ‘in amaçları ve bu amaçlar içerisinde Türkiye’nin üstlendiği görev belliydi. Rafineriler, fırat kalkanı, boru hatları… derken tam dokuz yıl geçti.

Dün, dokuz yıl önce doğan bir çocuk, durumu anlamayanlara özetledi.  

Öğretmeninin neden azarladığı bilinmez, ancak suriyeli olduğu için okul arkadaşlarının alay konusu olan dokuz yaşındaki Vail El Suud, okul çıkışı bir türk mezarlığının kapısına astı kendini.  Bedeni otopsiye alındı. İntihar mı? Cinayet mi?

Kim ne derse desin o daha dokuz yaşında bir çocuktu. Bunu ideolojilerle, stratejilerle, ülke çıkarlarıyla açıklayamazsınız.

Ama alay ettiler onunla. Eminim çok kötü şeyler söylemişler, derin yaraları sızlatmışlar, bir çocuğun dünyasında felaketler koparmışlardır.

Kimler? Dokuz yaşındaki başka çocuklar..

Neden? Dün akşam evinizde araplara sövdüğünüz için.

Benzer şekilde, çocuklarına hitler edasıyla nutuk çeken, türkleri ‘’yolda yürümesini, toplum içinde hareket etmesini bilmeyen eğitimsiz barbarlar’’ olarak gören kalın kafalı alman babalar yüzünden, bugün berlin’de bir türk çocuğu okula gitmek istemiyor. Dünden ya da bugünden binlerce başka örnek verilebilir, Afrikada’ki beyaz bir çocuktan da bahsedebiliriz. Hatta Ota Benga’dan. Ancak daha o dokuz yaşında bir çocuktu, kendini mezarlığın kapısına astı, bunu anlamak için başka bir örneğe ihtiyaç var mı?

Şunu anlayınız, hiçbir mahkeme intihar eden çocuk Vail El Suud’un  okul arkadaşlarını, onların ahlakından sorumlu olan ebeveynlerini, davranışlarından sorumlu olan okul öğretmenlerini hesaba çekmeyecektir. Ancak Allah; öfkelerinizden, fütursuzluklarınızdan boş vermişliklerinizden, çocuklarınıza verdiğiniz eğitimden sizleri hesaba çekecek..

Bugün çocuklarınıza, insanların sadece ikiye ayrıldığını, dünyada sadece iyi ve kötü insanlar olduğunu öğretemezseniz, yarın Muhammed as’ a baktıklarında, sadece bir arap görecekler. En büyük meziyetleri, hiçbir şey yapmadan doğuştan kazandıkları, ırkları, cinsiyetleri, güzellikleri ve aile servetleri olacak.

Ne yapalım? En basitini söyleyeyim; çocuklarınız, öğrencileriniz, yeğenleriniz, kardeşleriniz, kuzenleriniz ya da ahlakından mesul olduğunuzu düşündüğünüz hangi çocuk varsa, onların yanında konuşurken, tahtada konuşan bir öğretmen gibi dikkatle konuşun. Onlara derslerini çalışmalarını nasıl tembihliyorsanız, bu konularda da hassas ve anlayışlı olmalarını öğütleyin. En azından birlikte çocukların empati yapmasını sağlayacak, ırkçılığı eleştiren bir film  izleyin.

Mesela; 2011 yapımı, Dedemin İnsanları adlı türk filmini ya da 2018 yapımı Green Book filmini.  Bunlar ya da bunlardan daha iyilerini…

05.10.2019
Muhammed Erkam OKYAR