Emekli olmuş adam, dünyanın geçiciliğini artık anladığını şöyle ifade ediyor:
– baktım yanımdaki komşu öldü, dedim sıra bana geliyooorrr..
– baktım öteki komşu öldü, dedim sıra bana geliyooorrr.. 
İki çocuğumu da everdim, o da üstümden kalktı, dünya boş arkadaş…
***
Maalesef insanımız dünyanın geçici olduğunu anlıyor ama, çocuğu everdi ise evini ve arabasını aldı ise hedefine ulaşmış olmanın rahatlığı içine giriyor. Oysa insanın kapasitesi sadece bu kadar mı?
İnsan, hem maddi hem de manevi öyle potansiyele sahip ki, yüce Yaratıcı eliyle… Bunu ortaya çıkarıp geliştirmediği için en düşük seviyeyi, en büyük hedef kabul edip onunla yetiniyor…
Şahsen şunu ifade edeyim, geriye maddi/manevi değeri olan ve tüm insanlara faydası olan bir eser bırakma gayesi olmayan insan, henüz insan olabilmenin tadına ulaşabilmiş değildir, ancak aşağıdan başlayarak mide seviyesine ulaşmış demektir. Vesselam. Haydi dostlar hep birlikte insan’laşmaya yol alalım, gayret edelim, okuyalım, yazalım ama yaşayalım; maaş, ev, iş asli kriterler değildir. Herkeste olan şeyler bunlar… Allah namına başkasına yapılacak iyilikleri asıl hedef yapalım…
Mustafa TOSUN
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
