Çok çabuk demoralize olduğumuz, umutsuzluğa düştüğümüz anlar, hepimizin hayatın da var olmuştur. Böylesi anlarda kendimize moral olacak şeyler bulmaya çalışırız. İnsanoğlunu harekete geçiren yakıt, sevgi ve motivasyondur… Böyle bakıldığında, Kur’an bir motivasyon kitabıdır… Bir çok ayeti ile bize moral verir, yol gösterir. Peygamberi motive etmek için indirilen ayetler, bizler için de birer motivasyon kaynağıdır… Çeşitli peygamber kıssaları ile yine bize yalnız olmadığımız, onların düştüğü durumlara biz de düştüğümüzde ne yapmamız gerektiği bize gösterilir. Yaşadıklarınızın ebedi olmadığını, en karanlık anın, şafağın doğmasına en yakın an olduğunu söyler. Buranın bir imtihan dünyası olduğu hatırlatılarak, imtihanlarımıza hazırlıklı olmayı telkin eder… Yetmez, size cennet ve cehennemden sahneler sunarak, sizi farklı bir şekilde motive eder…
.
Hayat çift kutupludur ve bu iki kutup bize hatırlatılır… İnsanların kimileri, cennet ayetleri ile motive olurken, bazıları İçin cehennem ayetleri motive edicidir… Çünkü kimi mizaçlar kazanma ile motive olur iken, bazı mizaçlar da kaybetme korkusu ile motive olur…
.
Bizleri yaratan Rabbimiz, bizlere farklı farklı mizaçlar bahşetmiştir… İnsanlar dört ana mizaç üzerinedir… Karl Gustav Jung bu karakterleri kolay anlamamız için, dört ana mizacı renklendirmiştir… (Biz bunlara sarı, yeşil, mavi, pembe diyelim.) Renkler de kendi içinde bölünür. İçe dönük, dışa dönük, sezgisel, algısal vb. Bu mizaçları güdüleyen motivasyon kaynakları da farklıdır… Sarı mizacı; Güç ve güç elde etme duygusu motive ederken, Yeşil mizaçları; başarı, mavileri; farklı olma isteği, pembeleri ise; sevgi bazlı duygular motive eder…
.
Psikologların uzun yıllar yaptığı araştırmalar da, bireyin motivasyonu ortaya çıkaran en önemli faktörün, bireyin kendi ihtiyaçları olduğunu ortaya koymuştur. Bu ihtiyaçlar:
.
– Fizyolojik ihtiyaçlar: Acıkma, susama, barınma vb.
– Güvenlik ihtiyacı : Sevgi, ait olma,arkadaşlık vb.
-Sosyal ihtiyaçlar
-Kendini gerçekleştirme ihtiyacı: Kişisel tatmin, kişisel başarı gibi..
.
Bunları gerçekleştiremeyen insanın, motivasyonu düşer, hatta bu durum süreklilik arz ederse, kişi depresyona girer..
.
Bizi motive eden ortak değerlerimiz de mevcut; Vatan, bayrak, aile, namus ve olmazsa olmazımız, iman ve vahiy. İnsan için, iman ve vahiy en sıkıntılı anların da onu karaya çıkaran gemi gibidir…
.
İnanan insan bilir ki; Onun Rabbi
– Onu her daim görendir,
– Merhametlidir,
– Bizi sever,
– Her şeyi bilir,
– Rızık verendir ,
– Her yerde olandır ,
– Şah damarınızdan daha yakındır,
– Her şeyi işitir,
– Her halinizi bilendir,
– Kaldıramayacağınız yükü vermeyendir..
.
Yine inanan insan bilir ki, her zorluğun iki ucu kolaylık ve ferahlıktır ve yine bilir ki, hayat bir imtihandır, notu Cennet olan bir imtihan. Bunları bilen birinin, nasıl morali bozuk olur, motivasyonu düşer?
.
Yine de, ne kadar bilirsek, bilelim, bildiklerimizi hayata geçirme noktasında sıkıntılar yaşayabiliyoruz. Az önce saydıklarımızı unutup ümitsizliğe kapılıyoruz, morallerimiz düşüyor, çünkü biliyoruz ki , insan acelecidir. ( Enbiya 37) Hemen karşılık görmek ister.
.
Kendimiz ile uğraşmaktan , başkaları ile uğraşmaya vakit bulamıyoruz.İnsanların dertleri ile dertlenmiyoruz.. Ya, Kendimize yettiğimize inanmıyoruz, ya anca kendimize yetebileceğimizi. Başkaları ile uğraşmayı angarya iş olarak görüyoruz. Git gide yalnızlaşıyor insanoğlu. Oysa baksanız , sosyal medyada, yüzlerce, binlerce takipçisi var, sosyal medya da aktif, fakat sosyal medya da, sanal dünya da sosyalleşen insan, gerçek dünya da yalnızlaşıyor. Yalnız insan kendi içine dönüyor, kolay kolay mutlu olamıyor, kendini mutlu edemeyen olarak da, başkalarına inşirah olma derdini taşımıyor.
.
Neden böyle olduk, sorusu geliyor , ister, istemez insanın aklına. Hemen aklıma iki ana sebeb geliyor:
.
1- Ben eksenli yaşamak öğretildi, sevdirildi, adına da özgüven denildi.. “Ben” demeyi öğrenen insan, “Biz “ demeyi unuttu..
.
2- İbadet kavramının içini boşaltıldı. İbadet salt, namaz, oruç, hac , vb. İndirildi.. Öyle olunca da, ibadet Hayatın içinde anlamını bulamadı..
.
İbadet ; Allah’lı yaşadığınız her andır, etrafa, olaylara, insanlara farkındalığınızın artmasıdır..Sizi gören, emeğinizi zayi etmeyen bir Allah bilinci ile yaptığınız her eylem ibadettir..Allah’lı yaşayan her insan , yürüyen zikirdir.. Her hareketi ile, Allah’ı hatırlar Ve bilir..
.
İnsan ile uğraşmak zordur, emek ister. Derdi insan olanın , yükü ağırdır. Ağırdır ağır olmasına da, İnsanlar üzerinizde ki emekleriniz hiç bir zaman zayi olmayacaktır. İnanan insan sefer odaklıdır, sonuç Allah’tandır bilir.. Kişiler bilmese de bilen bir Allah vardır..Bilenin Allah olduğu bir işte aktif olmaktan daha güzel ne olabilir?
.
İnsanlara inşirah olmak istediğiniz de bilmelisiniz ki, kişilere göre reçete yazılmalıdır. Genellemeler herkeste aynı etkiyi göstermeye bilir.. Hatta bazen Ayşe’ye uyguladığınız motivasyon, başka sefere aynı Ayşe de etkili olmaya bilir, çünkü, davranışlarımızı etkileyen duygusal durumlar , algılarımızı da etkiler..
.
Mizaçları tanımak, onları güdüleyen motivasyon kaynaklarını tespit etmek, vereceğiniz motivasyon etkisini arttıracaktır..Kişinin yaşadıkları, duygusal durumu,olaya biçtiği anlamı bilmekte , çözüm üretmeniz de , size fayda sağlayacaktır.
.
Mümin , sevap avcısı olmak zorundadır. İnsanlara inşirah olmayı , sevap avcılığı olarak görün.Bazen bazı şeyleri yapmak zordur.Zorlandığınız anlarda gülümsemenin de bir sadaka olduğunu unutmayın.. Sadakanızı verin..Verin cimri olmayın… .
.
Unutmayın ki, bu dünyaya sahip olmaya değil, şahit olmaya geldik. Şahitliklerinizi insanlar ile taçlandırın. Onlara inşirah olun. Göreceksiniz ki, inşirah olur iken, kendinize de inşirah olacaksınız…
.
Moraller çok bozulduğunda, canınız çok sıkıldığında, işler hep ters gittiğinde, unutmayın; iman var ise, imkan vardır! İnşirah olun ki, inşirah olunasınız….
Yeşim Mızrak Gemici
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
