Gafil olan haktan yana kendini “alim” sanır,
Arif olan her çiçekten hakkı ile balın alır,
İnsan-ı kamil olan nasibince öğüt arar,
Bu hali bilmeyen onu zavallı bir meczup sanır!
Çok gezdim alemde kendini cahil bilen sezmedim,
Azciyeti dorukta olmayan “EMİN” asla görmedim.
Dilindedir hamdi ve senası, secdede olmayan halini bilmedim.
Kime baksam ayrı lütuf, Rabbim!!! Böyle ince ölçü sezmedim.
Kul Mustafa söylesin, hem de nefsi dinlesin,
Kimseden yok bir hayır, amma kendini de övmesin,
Netice ortadadır, kimse kimseyi hemen silip, itmesin.
Özünedir her öğüt, alabilen musikiyle dinlesin.
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
