Gelenekçi İslam’ın savunduğu en önemli konulardan biri de, Hz. peygamberin kendi inisiyatifini kullanarak, günlük yaşamdan olsun ya da dini konularla ilgili olsun, çeşitli yasaklar koyma yetkisi olduğudur. Hz. Peygamberin Allah tarafından indirilen ayetler dışında, kendi başına da kararlar verip bunları haramlaştırabileceği hatta Allah adına insanlara yasak dahi koyabileceğini düşünürler. Hz. Peygamberin helal veya haram koyma yetkisi olduğunu zannederler.
Sanki Allah’ın (haşa) unuttuğu yerlerde ya da Allah’ın ilgilenmediği alanlarda peygamber olaya müdahale eder ve o konuyla ilgili helal-haram yasası çıkartır. Oysa Allah Kuran’da defalarca helal-haram koyma yetkisinin sadece kendisinde olduğunu, Kuran’ın tamamlandığını ve içinde her şeyin eksiksiz bir biçimde anlatıldığını söyler.
Allah Tahrim Suresi 1. ayette
“Ey Peygamber! Allah’ın sana helal kıldığı şeyi eşlerinin hoşnutluğunu isteyerek neden haramlaştırıyorsun? Allah Gafur’dur, Rahim’dir.” Der. Peygamberimiz burada önce kendinin veya karısının istediği bir şeyi yasaklıyor ki, bunun üzerine böyle bir ayet geliyor. Bu ayetten de anlaşıldığı gibi Hz. peygamberin canının istediği gibi, bir şeyi dinen haram kılması söz konusu olamaz.
Ayrıca Hakka suresinin 44, 45, 46ve 47. ayetlerine baktığımızda Allah peygamberden bahsederek buyurmuştur ki:
44. Eğer bazı lafları bizim sözlerimiz diye ortaya sürseydi,
45. Yemin olsun, ondan sağ elini koparırdık.
46. Sonra ondan can damarını mutlaka keserdik.
47. Sizin hiçbiriniz ona siper de olamazdınız.
Kuran’da “sağ el” ifadesi genellikle güç, hakimiyet manasında kullanılır. Allah 45. ayette açıkça; Peygamberin Kuran’da geçmeyen, yani dolayısıyla Allah’ın kelamı olmayan şeyleri Allah’ın sözüymüş gibi göstermesi durumunda, peygamberin hakimiyetini elinden alacağını (sağ elini koparacağını) ve 46. ayette onun can damarını keseceğini, yani peygamberi öldürüp, yok edeceğini ve bunun devamında 47. ayette de peygamberin etrafındaki hiç kimsenin buna engel olmaya gücünün yetmeyeceğini söylüyor.
Bütün bunlar bize açıkça gösteriyor ki peygamber, Kuran’da geçenlerin dışında, hiçbir surette kendi başına bir dini hüküm getiremez. Bu Allah tarafından yasaklanmıştır. Bize düşen ise Kuran dışındaki kaynaklardaki dini hükümleri (Kuran’da bahsedilmeyen dini hükümleri) hiç dinimize karıştırmayıp, hayatımızın merkezine dini koyarak, yaşayış tarzımızı Kuran’ın haram kıldığı noktalar ve Kuran’ın bunlar haricinde insana serbest bıraktıkları doğrultusunda şekillendirmektir. Bunun için de Kuran’da bizden istenenleri, nasıl hareket etmemiz gerektiğini ve daha geçen bir çok şeyi öğrenerek en iyi şekilde anlamaya çalışmak bütün Müslümanların görevidir.
“Allah pisliği akıllarını kullanmayanların üzerine yağdırır.”
10-Yunus Suresi / 100
Yazar : Ali Gerçek
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
O (Resul), onlara iyiliği emeder, onları kötülükten alıkoyar. Onlara iyi ve temiz şeyleri helâl, kötü ve pis şeyleri haram kılar. Üzerlerindeki ağır yükleri ve zincirleri kaldırır. Ona iman edenler, ona saygı gösterenler, ona yardım edenler ve ona indirilen nura (Kur’an’a) uyanlar işte onlar kurtuluşa erenlerdir.araf ,157
İki ayeti bağlamından koparmak suretiyle insanları yanlış yola sürüklemek ve bunun adını uyarmak olarak belirtmek en hafif tabiriyle ahmaklık olda gerektir. Kuranı parça parça edip nefse göre tefsire örnek verilebilecek bir yaklaşım olmuş çalışmanız. Çünkü Kuran Peygamberin kendi nefsinden konuşmayacağını bizzat kendisi garanti eder ve yine Kuran birçok ayette Rasule uymanın Allaha uymak olduğunu yoruma gerek kalmadan anlatır. Sizin bunları bilmediğinizi düşünmüyorum bilerek ve isteyerek halkı yanlış yönlendirdiğinizi zannediyorum. Yazık