Oğlumun okulunda bir arkadaşının doğum günü partisi varmış ve bir program düzenlenmiş. Programda karakter kostümleri giyilecekmiş. İyi bakalım gidelim araştıralım ne gibi kostümler varmış dedik ve girdik bir mağazaya.
Adı: Party House
“Kostüm bakıyorum oğluma” dedim. Neler var?
Bir görevli seçenekleri gösterdi. Gerçekten de çeşit çok. Kaptan Amerika’lar, Süpermen’ler, Batman’lar vs…
Çok güzel de, şöyle biraz bu topraklara uygun bir kostüm yok mu? Sonuçta Amerika’da bir partiye katılmayacağız. Maalesef yok. Gelmişken kız kostümlerine bakayım dedim.Onlarda da durum aynı.En azından bir bindallı olamaz mıydı dedim. Oğluma dönerek “galiba bizim kültürümüze uygun tek kostüm sünnet kıyafetin onu mu giysek ne dersin? diyorum. Gülüyor yapma anne çok komik olurum sonra üzülme anne ben bir kostüm için Amerika ya teslim olmam diyor. Balsın sen oğul balsın.
Dönüş yolunda dedim ki kuzucuğum sana şeytanın oyunlarını anlatayım mı? Kur’anı Kerim’de der ki “şeytan sana sağından, solundan, önünden ve arkandan yaklaşır, seni kandırmaya çalışırmış. Doğru yoldan saptırmaya çalışırmış.” Bir kostümle biter mi oyunlar her yanından saldırırlar. Bu onurlu, iyi, erdemli bir insanın doğru yolda sabit durma mücadelesidir. Ah oğulcuğum
O helal mi bu haram mı diye tartışırken insanlar; koruyucular, gıda boyaları, asitler, glikozlar ve adını saymanın uzun zaman alacağı kimyasal maddeler her gün gıda diye kursağımızdan geçiyor. Mesela bir tanesinden bahsetmek istiyorum: Monosodyum gulutamat yediğin şeyin sana lezzetli olduğunu düşündürüyor ve bir kez bile yediğinde beyne kodlanıyor. Beni ye diyor. Benim yorumum şu: aklı ve iradeyi ortadan kaldıran her şey haramdır. Alkolün de mantığında bu vardır, uyuşturucunun da mantığında bu vardır.
Nasıl oldu sanıyoruz? Her şey çok mu masum ilerledi. Adam elinde masum bir kola, masum bir cips, masum bir hamburgerle geldi senin binlerce yıllık geçmişi olan mutfak kültürünü yıktı geçti. Tamamen iştahsız çocuklar görüyoruz; cipsi, bisküviyi görünce saldıran. Bu tablo size masum görünüyor mu? Bir terör çemberinin içinde buluyorum kendimi. Katkısız, temiz ve saf Allah’ın yarattığı şeylerden yemek istiyorum. Bu büyük bir mücadele gerektiriyor. Ne mücadele ama. Her şeyin içindekileri okumaktan yoruldum. Bisküviden, çikolatadan, meyve suyundan bahsetmiyorum.Bakliyat alırken harcadığım enerjiden bahsediyorum. Bakliyat alırken bile menşei ne diye bakıyorum. Gönül şunu görmek istiyor: Çorum, Gönen, Konya, Malatya…Sayacak il çok. Ülkem bir cennet ama Kanada yazıyor. Orası neresi diye düşünüyorum. Acaba yenilerde alıp Türkiye sınırlarına mı kattılar. Diğerlerine bakıyorum: Avustralya, Çin, Rusya. Bunların hepsini fethetmiş olamazlar. Yetkililer bu konuya ne zaman el atacak merak içindeyim. Kabul edelim bizi biz yapan yediklerimiz, giydiklerimiz, eğlencemiz, izlediklerimiz galiba hepsinde dökülüyoruz. Bir millet nasıl teslim alınır diye soruyorum kendime yolda yürürken tabelalara bakarsan Newyork’da mıyım dedim. Dünya galiba tek bir elden yönetiliyor. Çığlık atmak istiyorum.
Cinnete beş var farkındayım.
* Kaynak belirtmek suretiyle alıntı yapılabilir.
* Yazarın düşüncesi, sitenin genel düşüncesinden farklı olabilir (Düşünce farklılığı zenginliğimizdir).
* Yazının tüm sorumluluğu yazarın şahsına aittir.
